Nade Ali – szyicka poetka z Wielkiej Brytanii

Tagi

poezja Grzegorza Gniadego-zaangażowany egzystencjalizm

Europa jest dziś kontynentem, na którym mieszkają ludzie różnych ras, i religii. Czasem powoduje to napięcia, i konflikty, ale częściej przyczynia się do niesamowitego wzbogacenia kultury Starego Kontynentu. Jednym z najbardziej wielokulturowych krajów europejskich jest Wielka Brytania. Ten proces rozpoczął się już w dziewiętnastym wieku, kiedy brytyjskie imperium posiadało kolonie na wszystkich kontynentach.
Po II Wojnie Światowej imperium przestało istnieć, ale do Wielkiej Brytanii zaczęli masowo przybywać emigranci z Azji, Afryki, i Karaibów. Stworzyli swoje enklawy. Dziś posiadają własne restauracje, firmy, i domy kultury, a także ciekawych, i oryginalnych twórców. Do jednych z nich należy Nade Ali. Nade Ali urodziła się w 12 grudnia 1985 roku w Pakistanie. Ukończyła prestiżowy Uniwersytet Punjab w Lahaur, a następnie wyjechała do Wielkiej Brytanii. Zamieszkała w Manchesterze. Nade Ali jest poetką.Poezja urdu jest bardzo oryginalna, choć trudna.

Wielu krytyków twierdzi że ma ,,podwójne dno”, i żeby ją zrozumieć trzeba przebić się przez sito pozornie prostych znaczeń, i metafor. Poetka dedykowała mi wiersz , w którym patrzy na świat oczami wrażliwego dziecka spragnionego miłości w tym brutalnym świecie.

,,Papuga – kwiat ptaków”

Świergot ptaków
Jesteś sam
na tej jałowej ziemi
Chcesz śpiewać
o rzeczach o których
nikt nigdy się nie dowie
Tylko nieliczne ptaki
słuchają Twoich piosenek
Papuga – kwiat ptaków
stale na Ciebie patrzy
Ma słodkie, orzeźwiające oczy
Świergot ptaków
w świecie, gdzie ze święcą w ręku
można szukać bratniej duszy
Tylko nieliczni słuchają Twoich piosenek

Dzieci to jedynie istoty, które są szczere, i kochają bezinteresownie. Ich naiwność jest siłą która potrafi wprowadzić w zakłopotanie najtwardszych dorosłych, i zmusić ich do refleksji nad własnym życiem. Wrażliwość dziecka jest bożym darem, bo jedynie wtedy można dać światu miłość.
Nade Ali wychowała się w kulturze zupełnie odmiennej od europejskiej. Ludzie w Pakistanie nie mają takiego tempa życia, jak Wielkiej Brytanii. Nie biorą udziału w obłędnym ,,wyścigu szczurów”. Dlatego też łatwiej dostrzegają patologie występujące w zachodnim świecie.

Jesteśmy przykuci łańcuchami
do naszych garniturów, i smartfonów
Naszym marzeniem klatka piersiowa goryla

Tym krótkim, ale jakże trafnym wierszem poetka opisała życie współczesnego Europejczyka, i Amerykanina. Nasze życie sprowadza się do zarabiania pieniędzy, kupowania niepotrzebnych często rzeczy, i obłędnego dbania o swoją urodę.To wszystko daje nam złudne poczucie szczęścia, ale przychodzi moment kiedy stajemy się zagubieni w tym szalonym świecie.
Na Zachodzie ludzie często kreują się na indywidualistów, ponieważ boją się bliskości. Natomiast dla Pakistańczyków bardzo ważne są więzi rodzinne. Matka odgrywa jedną z najważniejszych postaci w życiu mieszkańców tego kraju.

Moja matka rozjaśnia mrok
Jest jak kaskada wodospadu
Jeśli trzeba jest tygrysem
lub różą
Zapala świecę
tak że krew jest miłością
Jest uśmiechem słońca
i złotym Księżycem

Nade Ali mówi że nie interesują ją politycy, gdyż ma o nich jak najgorsze zdanie, ale nie jest obojętna wobec zła tego świata. Dostrzega korupcję rządzących, i kłamstwa mediów. Bardzo ważne są dla niej prawa człowieka. Poetka piętnuje ludzi Zachodu, którzy często mają poczucie wyższości nad muzułmanami. Żyjąc w Wielkiej Brytanii często widzi, że mimo oficjalnej tolerancji, która wpisana jest w ,,political correctness”, ludzi z Azji, i Afryki traktuje się jak istoty niższe.

,,Ludzie straceni”

Anioły Allaha
poszukują dobrych ludzi
To trudne zadanie
Skłóceni małżonkowie nie chcą im otworzyć drzwi
Biznesmani wyganiają ich ze swoich biur
Pijani turyści na Hawajach
uśmiechają się ironicznie
Tyrani do nich strzelają
Biednym aniołom czasem opadają skrzydła
Widziały lekarzy, którzy
ratowali umierających tylko za opłatą
Mimo to szukają dalej
To się nazywa anielska cierpliwość

Nade Ali mimo że mieszka w Wielkiej Brytanii, nadal kocha swój kraj. Dostrzegając zdegenerowanie polityków, jest jednocześnie dumna z pakistańskich osiągnięć gospodarczych, kulturalnych, i militarnych.

Nie zapalajcie ogni
Samotny żołnierz
przedziera się zawsze nocą
Jego usta są spragnione
a stopy obdarte
To ostatnia podróż
Łzy nie oznaczają bezradności
Nade Ali podobnie jak ja jest szyitką. Szyita to człowiek zbuntowany wobec zła. Odważny, i waleczny, ale jednocześnie wrażliwy. Irańscy, i pakistańscy szyici dali światu wspaniałych poetów, i pisarzy. Szyita nie boi się cierpienia, i łez. Jego mistrzami duchowymi są Imam Ali (pokój z nim), i Imam Hussein (pokój z nim), którzy zginęli męczeńską śmiercią. Szyici gotowi są oddać życie za wiarę, i ideały, walczą jednak honorowo, i rycersko. Obce są im terrorystyczne zamachy, i skrytobójcze morderstwa.
Dla Nade Ali rodzina jest bardzo ważna. Jej siostrzenice Alina Malik, Dua Ali, i bratankowie Farjad Ali RavUetian, Ali Raza mieszkają w Lahaur (Farjad jest współwłaścicielem agencji reklamowej. Trzeci bratanek Raza Mali mieszka, i pracuje w Kalifornii. Członkiem rodziny jest także Sana Shoukat.
Korespondując z Nade Ali odkrywam kulturę pakistańskich szyitów. To bardzo ciekawa podróż w mistyczny świat moich braci i sióstr.

 

Autor: Imam Grzegorz Gniady