Imiona, jakimi się powinno nazywać Byt Pierwszy, oznaczają w bytach znajdujących się wokół nas, a szczególnie w tych, które w naszych oczach są najdoskonalsze, doskonałość i znakomitość istnienia; tylko że w tych imionach u Niego nic nie wskazuje na doskonałość i znakomitość, jakie zwykle oznaczamy tymi imionami w bytach nas otaczających, i to w najlepszych z nich, ale jedynie doskonałość właściwą Jego substancji. Ponadto rozliczne są rodzaje doskonałości, jakie zwykle nazywa się tymi wieloma imionami. Nie należy sądzić, by gatunki Jego doskonałości, na które wskazują Jego liczne imiona, były licznymi gatunkami, na które by się dzielił Byt Pierwszy, a których całość stanowiłaby Jego substancję. Przeciwnie, te liczne imiona należy nadawać jednej substancji i jednemu istnieniu, absolutnie niepodzielnemu.
Wśród imion, które oznaczają doskonałość i znakomitość w rzeczach nas otaczających, niektóre oznaczają to, co należy do rzeczy w jej istocie, a nie do niej w odniesieniu do innej rzeczy poza nią, jak na przykład «byt», «jeden», «żyjący»; niektóre zaś oznaczają to, co należy do rzeczy w odniesieniu do innej rzeczy, znajdującej się poza nią, tak na przykład «sprawiedliwy» i «wspaniałomyślny». Otóż imiona te, jeśli idzie o rzeczy otaczające nas, wskazują na znakomitość i doskonałość, które w części tworzy stosunek ich do innej rzeczy zewnętrznej, tak że nawet ten stosunek tworzy częśd pewnej
całości, oznaczonej przez te imiona, w tym sensie, że to imię lub ta znakomitośd i doskonałośd mają podstawę w ich stosunku do innej rzeczy. Kiedy takie imiona przenosi się i nazywa nimi Byt Pierwszy, to mamy na celu wyrazid przez nie stosunek, w jakim On pozostaje do innego istnienia z Niego emanującego. Nie powinniśmy przeto ani brad tego stosunku za częśd Jego doskonałości, ani też uważad go za podstawę doskonałości oznaczonej tym imieniem.
Takim imieniem powinniśmy natomiast oznaczać substancję i doskonałość, z której ten stosunek koniecznie wynika, tylko że podstawa istnienia jego opiera się na tej substancji i podlega on temu, czego substancja jest substancją oznaczaną przez to imię.