„Kalif” Abu Bakr al-Baghdadi
Troszkę skołowana ta Polska „umma” i ja się muszę przyznać, że też jestem troszkę zakręcony tym co się dzieje w tej krajowej i zagranicznej „wspólnocie”. W Polskiej „ummie” to jeszcze nie było tak źle, bo wszystko się jakoś toczyło swoim torem. Razwiedka (resortowi muzułmanie) jak zawsze zajęci walką z „faszyzmem” i wszystkim co związane z Polską, jej tradycją i tożsamością narodową, ale to w sumie żadne zaskoczenie, odziedziczyli to po przodkach, babki i rodzynki miały większe wyzwanie, okazało się bowiem, że w UK pojawiły się podróbki arbuzów i siski rozpoczęły zakrojone na szeroką skalę dochodzenie w tej bardzo ważnej sprawie, plus jeszcze „bislmillah” nad szynką co by mężuś grzechu nie miał i jakoś się to tam u babek kulało. A tak to w sumie nuda, powstały kolejne grupy operacyjne co to przedstawiają ten jedyny, najprawdziwszy islam, walka z szyizmem i obrazkowe porady różnej maści półidiotek . Aż tu nagle wszystkich zaskoczył brutalny atak (podobno specnazu, w co szczerze wątpię) na meczet w Kruszynianach , razwiedka zamilkła bo kumają, że z dużym prawdopodobieństwem była to sprawka ich kumpli z różnej maści lewackich bojówek i nie pomogło nawet namalowanie symbolu Polski Walczącej, wszyscy dobrze wiedzą co za swołocz za tym stoi. Mało tego to nagle wyskoczył kolo co sobie kalifat założył i też cisza, nikt się nie odzywa, nikt nic nie komentuje tylko jakieś tam stare śpiewki można przeczytać, ale tu muszę przyznać, że troszkę się przestraszyłem gdy zobaczyłem zdjęcie profilowe oszusta , nekrofila i kłamcy z „planety islam”, wygolona głowa, groźna mina i z początku pomyślałem sobie, że to on jest tym nowym kalifem, a po chwilowym zastanowieniu się doszedłem do wniosku, że ta nowa fryzura i groźna mina to tylko dlatego, żeby go tam gdzieś na wahabicką cwelownię nie wrzucili, odetchnąłem z ulgą uff…Teraz ten konflikt w Palestynie i znowu mętlik w głowie, razwiedka była mocno zajęta walką przejawami faszyzmu, rasizmu, zakładaniem gorących linii dla konfidentów, stronami w internecie i fundacjami i co tu teraz zrobić:) No trzeba przyznać, że „umma” ruszyła do obrazkowego ataku na Żydów, razwiedka na razie delikatnie się rozpędza bo znowu dojdzie do tego, że sami na siebie będą musieli donosić i taki to ten obraz „ummy”, ale przynajmniej jest wesoło, jak to u nas…
„Przywódca dżihadystów wezwał muzułmanów do tego, aby byli mu posłuszni. Abu Bakr al-Baghdadi zaapelował o to do współwyznawców podczas kazania, które wygłosił w meczecie al-Nouri w Mosulu na północy Iraku. Al-Baghdadi powiedział, że nie dążył do tego, aby stać się przywódcą. Nazwał to nawet brzemieniem. Stwierdził jednocześnie, że jest liderem, mimo iż nie uważa się za najlepszego wśród swoich współwyznawców. Jeżeli więc sądzicie, że mam rację – wspierajcie mnie, a jeżeli uważacie, iż nie mam racji – powiedzcie mi o tym – zaapelował przywódca dżihadystów.
Radykałowie z Islamskiego Państwa Iraku i Lewantu zmienili nazwę swojego ugrupowania na Państwo Islamskie. Abu Bakr al-Baghdadi został obwołany ich kalifem. Dżihadyści z tej grupy kontrolują znaczne obszary Iraku i Syrii. Dziś opublikowali w internecie wideo z wczorajszym kazaniem al-Baghdadi’ego. Nagranie ujawniono po tym jak pojawiły się doniesienia, że ich przywódca mógł zostać zabity lub ranny w czasie walk. Wcześniej pojawiały się zdjęcia al-Baghdadi’ego. Nigdy dotąd jednak nie publikowano nagrań wideo z jego kazań”.
Postanowiłem się troszkę zająć tym KLAIFATEM i o to kilka zdań o tym kto może zostać kalifem:
Abu Hamza:
Kiedy Kalif składa rezygnację ze sprawowanego przez siebie urzędu, z jakiegoś powodu zostaje z niego usunięty, lub umiera, wówczas nie ma miejsca sukcesja w łonie jego rodziny. Władza w Państwie Islamskim nie podlega dziedziczeniu.
Przywództwo w Państwie Islamskim jest umową pomiędzy muzułmanami a Kalifem. Legitymacja władzy Kalifa oparta jest na baj’ah, którą daje mu Umma.
Procedura mianowania nowego Kalifa wygląda następująco:
Kandydaci na urząd Kalifa zobowiązani są do przedłożenia Madżlis Al – Umma (Radzie Ummy) stosownego podania. Mieszkańcy muzułmańscy mają prawo do przedstawienia kandydatur na urząd Kalifa, muszą one jednak spełniać warunki określone przez prawo muzułmańskie.
Członkowie Madżlis Al – Umma (Rady Ummy) rozpatrują przedłożone im podania i poddają ocenie kandydatury, czy spełniają one określone prawem muzułmańskim warunki, uprawniające do objęcia urzędu Kalifa.
Kalif musi spełniać następujące warunki (wybrane przykłady):
– musi być muzułmaninem
– musi być mężczyzną
– musi być wolnym człowiekiem (nie niewolnikiem)
– musi być zdrowy na umyśle
– musi być w dojrzałym wieku
– musi być ‘adl (nie popełniał jawnych grzechów)
– musi być zdolny do pełnienia władzy
Islam zaleca również inne warunki, które powinien spełniać kandydat:
– powinien być mudżtahidem
– powinien być doświadczony w polityce
– powinien być odważny
Po przedstawieniu do publicznej wiadomości kandydatur na urząd Kalifa, muzułmański mieszkaniec udaje się do najbliższego lokalu wyborczego (znajdującego się w jego miejscu zamieszkania) i oddaje głos na wybranego przez siebie kandydata.
Państwo następnie zarządza liczenie głosów, tak szybko, jak tylko jest to możliwe, dlatego, że zgodnie z prawem muzułmańskim Kalif musi być mianowany w ciągu trzech dni (jest to okres czasu, w którym Umma może pozostawać bez swojego Amira).
Kandydat, który otrzymał największa liczbę głosów obejmuje urząd Kalifa, bez względu na to, czy głosowała na niego więcej niż połowa mieszkańców państwa, czy nie.
Po mianowaniu Kalifa przez muzułmanów, członkowie Madżlis Al – Umma (Rady Ummy), wraz z pozostałymi kandydatami (na urząd Kalifa, którzy nie zostali wybrani) i tymi, którzy zajmują najważniejsze urzędy w Państwie Muzułmańskim (Łali, Amir Al Dżihad) publicznie dają, nowo wybranemu Kalifowi, baj’ah. To oni reprezentują całą Ummę i występują pod nazwą ahl al Halli łal ‘aqd (ludzie autorytetu i zobowiązania). Ta procedura określana jest mianem baj’ah in’iqadu (umowy zobowiązującej)
O mianowaniu Kalifa dowiadują się mieszkańcy Państwa Muzułmańskiego z dostępnych źródeł informacji i podczas dżuma’ khutbah.
Suwerenność jest tylko dla Szari’a a władza jest dla muzułmańskiej Ummy. Warunkiem legalności władzy Kalifa jest zgoda Ummy. Zgoda Ummy wyraża się w zgodzie ahl al Halli wal ‘aqd (ludzi autorytetu i zobowiązania), którzy reprezentują całą Ummę.
Nowo mianowany Kalif następnie przedstawia się Ummie i prosi ją o danie mu baj’ah. Druga przysięga określana jest mianem baj’ah al – ta’aa (przysięga posłuszeństwa). Posłuszeństwo Kalifowi jest obowiązkiem nałożonym na wszystkich muzułmanów. Zaniedbanie tego obowiązku jest ciężkim grzechem.
Mieszkańcy muzułmańscy mogą osobiście dać baj’ah, nowo mianowanemu Kalifowi, ale przy dużej ilości mieszkańców Państwa Muzułmańskiego może być to utrudnione. Dlatego też dopuszczalne jest danie baj’ah Kalifowi poprzez wysłanie do niego (zawierającego w swojej treści baj’ah) listu lub telegramu. Zalecane jest postąpienie w myśl zasady – „milczenie oznacza zgodę”, która oznacza, że mieszkaniec muzułmański słysząc, kto jest nowo mianowanym Kalifem i jego prośbę o danie mu baj’ah, nie wyraża swojego sprzeciwu, ani nie podejmuje przeciwko niemu żadnych działań. Nie podejmowanie żadnych działań nie jest grzechem i oznacza danie baj’ah Kalifowi przez muzułmańskiego mieszkańca.
Muzułmański mieszkaniec dając baj’ah Kalifowi zawiera z nim umowę, że dopóki Kalif będzie uprawomocniać islam w Państwie Muzułmańskim, dopóty on będzie mu posłuszny.
Abu Hurajrah (rahimullah) przekazał, że Wysłannik Allaha (sal allahu alejhi wa salaam) powiedział:
„Ktokolwiek był mi posłuszny, był posłuszny Allahowi; ktokolwiek był mi nieposłuszny, był nieposłuszny Allahowi; ktokolwiek był posłuszny Amiirowi, był mi posłuszny i ktokolwiek był jemu nieposłuszny, był mi nieposłuszny.
[Buhari i Muslim]
Mieszkaniec Państwa Islamskiego, zarówno mężczyzna, jak i kobieta, ma prawo do wyrażania swojej opinii na temat sprawowania władzy przez Kalifa, w sytuacji kiedy Kalif zaniedbuje swoje obowiązki i nie uprawomocnia islamu w Państwie Muzułmańskim i kiedy zawiera w imieniu Państwa Muzułmańskiego sojusz z Państwami opartymi na taghut (niewierze), dozwala na handel oparty na riba (lichwie), jest złodziejem lub cudzołożnikiem.
Mieszkaniec Państwa Islamskiego ma prawo do:
1. Doradzania Kalifowi: mieszkaniec Państwa Oslamskiego informuje Kalifa o wszystkim, co tylko jest w interesie publicznym Państwa, np. o sprawach dotyczących funkcjonowania systemu edukacji, służby zdrowia.
2. Rozliczania Kalifa (ze sprawowanej przez niego władzy w Państwie ); mieszkaniec Państwa Islamskiego rozlicza Kalifa z tego, jak sprawuje powierzoną mu władzę w Państwie . Jeżeli Kalif zaniedbuje swoje obowiązki i nie uprawomocnia islamu w Państwie (np. dozwala na sprzedaż alkoholu, lub uprawomocnia prawa niemuzułmańskie w Państwie Islamskim, jeżeli nie zapewnia mieszkańcom podstawowych potrzeb), wówczas należy pociągnąć go do odpowiedzialności.
W jaki sposób mieszkaniec Państwa Islamskiego ma prawo zwracać się do Kalifa?
Mieszkaniec Państwa Islamskiego może wysłać list do Kalifa. Będzie on odczytany przez jednego z hadżib (sekretarzy od spraw administracyjnych) Kalifa i jeżeli będzie taka potrzeba Kalif osobiście zostanie poinformowany przez hadżiba o jego treści.
Mieszkaniec Kalifatu, jeżeli jego sprawa dotyczy spraw lokalnych, może również udać się do jednego ze swoich lokalnych reprezentantów w Madżlis Al – Umma (Radzie Ummy).
Każdy mieszkaniec Kalifatu musi zostać przyjęty przez swojego reprezentanta w Madżlis Al – Umma (Radzie Ummy).
Reprezentant mieszkańca w Madżlis Al – Umma musi go wysłuchać, a następnie przedstawić jego sprawę do rozważenia na najbliższym zgromadzeniu Madżlis Al – Umma. Jeżeli reprezentanci mieszkańców w Madżlis Al – Umma (Radzie Ummy) uznają, że sprawa mieszkańca lub mieszkańców jest poważna, wówczas przedstawiają ją do rozważenia Kalifowi.
Jeżeli sprawa jest bardzo poważna, w tej sytuacji mieszkaniec zwraca się prośbą o jej rozpatrzenie do jednego z pomocników Kalifa.
Pełni on władzę w imieniu Kalifa i przez niego jest z niej rozliczany, dlatego też osobiście może zając się sprawą mieszkańca, lub przedłożyć ją do rozpatrzenia samemu Kalifowi.
Jeżeli to nie usatysfakcjonuje mieszkańca, ma on prawo do przedstawienia swojej sprawy Kalifowi osobiście.
W miejscu urzędowania Kalifa, mieszkaniec zostanie przyjęty przez hadżiba, który następnie poda Kalifowi wiadomość od niego, lub umożliwi mu posłuchanie u Kalifa, jeżeli oczywiście będzie to konieczne.
Pozwanie Kalifa do sądu
W sytuacji, kiedy Kalif nie rozpatrzył sprawy mieszkańca, lub nie rozpatrzył jej należycie, lub mieszkaniec poczuł, że potraktowano go niesprawiedliwie, wówczas ma on prawo skierować skargę na Kalifa do Mahkamat ul-Mudhalim (Sądu Niesprawiedliwych Czynów). Sąd ten odpowiada za wszelkie spory, pomiędzy mieszkańcami, a tymi, którzy są u władzy w Państwie Muzułmańskim.
Qadi Mahkamat ul-Mudhalim (Sędzia Sądu Niesprawiedliwych Czynów) rozpatruje skargę mieszkańca na Kalifa i zasądza, czy Kalif potraktował mieszkańca sprawiedliwie i czy należycie zajął się jego sprawą. Jeżeli Kalif zatracił poczucie odpowiedzialności przed Allahem (subhana wa teala), nie przestrzega i nie uprawomocnia Szari’a, wówczas Mahkamat ul-Mudhalim ma prawo nakazać mu zmienić swoje postępowanie. Jeżeli Kalif nie zastosuje się do wyroku Qadi Mahkamat ul-Mudhalim (Sędziego Sądu Niesprawiedliwych Czynów), ma on prawo usunąć go ze sprawowanego urzędu i na jego miejsce powołać kogoś, kto na to zasługuje (kto spełnia warunki określone przez prawo muzułmańskie).
Historia uczy nas, że Państwo Muzułmańskie upadało i świat muzułmański pogrążał się w mroku, tylko wtedy, kiedy muzułmanie zaniedbywali obowiązek mianowania tych, którzy mieli być u władzy.
Obowiązek mianowania tych, którzy mają być u władzy zapewnia nas, że din Allaha (subhana wa teala) jest uprawomocniona i chroniona. Obowiązek ten uczy nas, że ostateczna władza należy do muzułmańskiej Ummy.
Musisz się zalogować aby dodać komentarz.